بسم الله الرحمن الرحیم

" جوک پیرامون فتواهای مراجع "

جوک هایی که در ظاهر خنده را بر لب مردم می نشاند
اما در باطن میبینیم که منزلت و مقام فتوای دینی
از بین می رود و بی حرمت می شود

جوک هایی که در ابتدا از اختلاف اهل تشیّع و تسنّن
شروع شد و مرحله مرحله به مقدّسات دیگر حمله کرد

جوک هایی که یواش یواش پیش می رود
و مقدّسات ما را بی ارزش می کند

یـــکــبـــار لـــفــــظ یــاابـــالــفــضــل
را سوژه ی جوک های خود می کند
و می گوید " یا ابرفض "

یکبار لقب بزرگ مولا علی را سوژه می کند
و می گوید:
یه روز غضنفر ....!

یکبار با حضرت نوح سر شوخی را باز می کند
و روزی با حضرات موسی و عیسی و ...

روزی فرشتگان الهی را به سُخره می گیرد
و روزی قرآن و ائمه را ...!

روزی امام علی النقی را و روزی امام جواد ...!


ما چه کاری انجام دادیم؟

فقط کپی کردیم و انتشار دادیم
فقط حفظ کردیم و در محافل تعریف کردیم

اما خبر نداریم که با این جوک ها
داریم شان و منزلتِ مقدّسات را از بین می بریم
و اگر شان چیزی از بین برود
دیگر کسی به آن اهمیت نمی دهد

" حالا شروع کرده اند به جوک ساختن از احکام شرعی "

فتوا قانونی ست از قوانین الهی
و باید دارای شان و منزلت باشد و همه مقیّد باشند

اما دشمن اینبار سوژه اش شده فتوا
و کسی جز آیت الله مکارم را قربانی نکرده است


یکبار می گوید " خنده حرام است "
چون دل شما را شاد می کند

یکبار می گوید " گردش حرام است "
چون دل شما را جوان می کند

یکبار می گوید " کوبیده خوردن حرام است "
چون لذیذ است و شما لذت می برید

آیا اسلام واقعاً با شادی مخالف است؟
چرا زود باور شدیم؟

چرا به ما تلقین کرده اند که اسلام
با شادی مخالف است؟


حالا چرا فتوا را به سِخره گرفته اند؟
چون تنها راه موفقیت ما مسلمانان همین است

اینکه با تقلید از فتوای مراجع
به چاه ظلمت نخواهیم افتاد
و با توسل به فتوا، شکست نخواهیم خورد

اینها فتوا را هدف قرار داده اند
تا هم حکم خدا را لگد کنند و هم حرمت قوانین خدا را


دوستان من در شبکه های مجازی
آگاه باشید

هدف دشمنان اهانت به آیت الله مکارم شیرازی نیست
بلکه از بین بردن منزلتِ احکام و قوانین خداست
در ثانی اگر اهداف دشمنان مراجع باشند
نباید به علمای دینمان اهانت کنیم

ما که دم از اخلاق و روشنفکری میزنیم
اینکار را نکنیم.